Duur van de partneralimentatie in beweging

Op grond van de wet is het nu zo dat een alimentatiegerechtigde 12 jaar lang recht heeft op een bijdrage in zijn/haar levensonderhoud, uiteraard op de voorwaarde dat hij/zij deze bijdrage nodig heeft.

12-jaarstermijn

De gedachte bij de invoering van de 12-jaarstermijn in 1994 was dat de kinderen die in het huwelijk geboren waren, na die 12 jaar niet meer de intensieve zorg nodig hadden van de verzorgende ouder. De onderhoudsgerechtigde heeft dan meer zijn/haar handen vrij om te werken en zodoende in het eigen levensonderhoud te voorzien. Is een huwelijk kinderloos gebleven en heeft het huwelijk korter dan 5 jaar geduurd, dan duurt de onderhoudsplicht net zo lang als het huwelijk heeft geduurd. Deze wettelijke duur is volop in beweging binnen de politiek.

Huidige alimentatietermijn niet meer van deze tijd

Met zijn initiatiefwetsvoorstel 33.311 van Tweede Kamerlid Louis Bontes (fractie Bontes) heeft Bontes de wettelijke duur van de partneralimentatie willen aanpakken. Dit voorstel sluit wel aan bij de steeds luider klinkende oproep vanuit de maatschappij dat de 12-jaars termijn te lang is. De tijden zijn sinds 1994 ook wel veranderd: er zijn steeds meer tweeverdieners die na een echtscheiding prima in staat zijn om hun eigen kosten te voldoen. Volgens Bontes zou de kortere termijn ook stimulerend werken om zodoende meer mensen aan het werk te krijgen. Bontes had voor ogen dat met ingang van 1 januari 2015 lopende partneralimentatieverplichtingen – behoudens uitzonderingen – uiterlijk 5 jaar na inwerkingtreding van de wet zouden eindigen. Dit heeft hij later genuanceerd. Zijn voorstel was echter geen lang leven beschoren. Het wetsvoorstel is op 22 april 2014 door de Tweede Kamer verworpen en nu niet meer aan de orde.

Politiek richt zich op verkorting van de alimentatietermijn

Het al in 2012 ingediende wetsvoorstel van Ard Van der Steur, Jeroen Recourt en Magda Berndsen hebben ingediend met hetzelfde onderwerp is wel nog in behandeling. Kort gezegd komt dat voorstel neer op een onderscheid of er wel of geen kinderen in het huwelijk zijn geboren en ook de duur van het huwelijk maakt verschil:

Geen kinderen

• Huwelijk dat 0–3 jaar heeft geduurd: geen recht op partneralimentatie
• Huwelijk dat 3 jaar en langer heeft geduurd: de helft van het huwelijk met een maximum van 5 jaar

Wel kinderen

• Huwelijk dat korter dan 15 jaar heeft geduurd: Partneralimentatie totdat het jongste kind 12 jaar is en de zorg onevenredig is verdeeld of de helft van het huwelijk met een maximum van 5 jaar;
• Huwelijken langer dan 15 jaar: De helft van het huwelijk met een maximum van 10 jaar als de ontvangende partner gedurende het huwelijk niet aan het arbeidsproces heeft deelgenomen.

Toekomstvisie?

U ziet, ideeën genoeg, maar de vraag is of in de politiek de tijd rijp is om aan de wettelijke duur iets te gaan doen. Uiteraard houden wij u op de hoogte.

Team Familierecht en Erfrecht
T: 0384280093